Raport o stratach poniesionych przez Polskę w wyniku agresji i okupacji niemieckiej. 

Na podstawie raportu o stratach poniesionych przez Polskę w wyniku agresji i okupacji niemieckiej, jaki przekazał poseł Arkadiusz Mularczyk, wynika, że:

•  wskutek wojny i przesunięcia granic państwo polskie w ciągu 7 lat utraciło ok. 11,2 mln obywateli,

•  do niewolniczej pracy wywieziono ponad 2 mln 100 tys. osób,

•  podczas wojny 590 tys. polskich obywateli zostało inwalidami w wyniku bezpośrednich działań wojennych a także z powodu eksperymentów,

•  Niemcy zabrali Polakom i przekazali do zgermanizowania ok. 200 tys. polskich dzieci, z których udało się uratować jedynie 30 tys.,

•  wielkość strat ludnościowych Polski, poniesionych wyłącznie ze strony Niemiec ustalono na 5 mln 219 053 osób, z czego 21 proc. stanowiły dzieci do 10 roku życia,

•  utracone wynagrodzenia ofiar, które przeżyły II wojnę światową: ok. 500 mld zł,

•  w sumie straty w dobrach kultury i dziełach sztuki poniesione w wyniku działań wojennych i okupacji niemieckiej wyniosły około 19,31 mld zł,

•  suma strat materialnych wyniosła blisko 800 mld zł

Dla upamiętnienia tego wzdarzenia, poniżej obszerne fragmenty z artykułu przesłanego przez Redutę Dobrego Imienia :

"17 września 1939 r. Armia Czerwona na rozkaz J. Stalina przekroczyła granicę Polski. Napaść ZSRS na Polskę była realizacją planu nakreślonego w tajnym protokole paktu Ribbentrop – Mołotow, który według oficjalnych informacji był umową o nieagresji pomiędzy III Rzeszą Niemiecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Sowieckich.

Tajny protokół podpisany w dniu 23.08. 1939 r. skazywał Polskę na IV rozbiór. Zgodnie z postanowieniami paktu ziemie Rzeczypospolitej miały zostać podzielone wzdłuż linii rzek Narwi, Wisły i Sanu, a Polska miała znaleźć się pod okupacją dwóch agresorów. Warto zaznaczyć, że podpisanie protokołu dawało Adolfowi Hitlerowi pewność, że nie musi obawiać się J. Stalina, gdyż porozumienie to definiowało również atak ZSRS na Polskę. A Hitler obawiał się – ze względów ideologicznych – że ZSRS może zwrócić się przeciwko Niemcom i propozycja „paktu o nieagresji” była sondowaniem stanowiska Rosji Sowieckiej. Spotkało się to wręcz z entuzjastycznym przyjęciem ze strony Stalina, który szukał możliwości rewanżu na Polsce za 1920 rok, oraz – co już teraz wiemy dzięki ujawnionym materiałom z archiwum KGB – możliwości wyjścia na pozycje do ataku na Finlandię (co nastąpiło w listopadzie 1939 roku). Istnienie Polski z jej armią przystosowaną do walki na bezdrożach wschodniej Europy powodowało, że Stalin, zanim zdołał podporządkować sobie północnego sąsiada i „zabezpieczyć” Leningrad, musiał uporać się z Polską. Tak więc Hitler zrobił prezent Stalinowi, a pakt Hitler -Stalin (jak należy go prawidłowo nazywać) stał się podstawą stosunków politycznych w Europie do 1989 roku, a częściowo i obowiązuje dzisiaj – w głowach Niemców, którzy są mentalnie uzależnieni od Rosji.

Na Polskę uderzyło od wschodu ponad 600 tys. żołnierzy, ok. 4700 czołgów i 3200 samolotów – dwa razy więcej niż miały Niemcy atakując na początku września. Ta potęga militarna została zbudowana dzięki współpracy z Niemcami i dzięki zachodnim dostawom technologii, budowy fabryk i sposobów organizacji pracy."