Bigos

                                                                       BIGOS

• tradycyjna, staropolska potrawa z białej kapusty, różnych rodzajów mięs i wędlin, z dodatkiem grzybów, suszonych śliwek i przypraw,
• bigos różni się swym składem regionalnie, a także w zależności od okazji: pani domu dodaje często do bigosu ingrediencje, które akurat ma w lodówce lub spiżarni,
• fachowcy powiadają, że im bigos starszy tym lepszy,
• pierwotnie bigos był potrawą dla zmęczonych myśliwych. Podgrzewano go w lesie, w kociołku, co opisuje wielki polski poeta – Adam Mickiewicz, w swym dziele „Pan Tadeusz”.
• Przy innych okazjach bigos jest podawany nierzadko w chwilach, gdy współcześni odpowiednicy myśliwych opadną już z sił w trakcie świętowania. By się zregenerować spożywany jest aromatyczny, gorący bigos, który biesiadników szybko stawia na nogi.
• Bigos jest potrawą uniwersalną: składem jak i sposobem przyrządzania bardzo odpowiada  jednej z podstawowych polskich cech: twórczej improwizacji (w mowie potocznej słowo: „bigos” może oznaczać zwykły „bałagan”),
• zapewniamy z całą odpowiedzialnością: mimo że cudzoziemcy narzekają na wygląd i konsystencję bigosu, potrawa ta jest bardzo smaczna, zdrowa i pożywna. A dobrze przyrządzony bigos z bałaganem ma niewiele wspólnego: stanowi absolutną harmonię smaków. Owa harmonia tym bardziej jest absolutna, im dłużej bigos warzymy.

                                                                                                                                 Finis coronat opus